19. yüzyılın ortalarına gelindiğinde, Fransız manzara resminde bir dönüşüm yaşanır: Bir yandan yerel manzaraların ve sıradan konuların tasvirine büyük bir ilgi meydana gelirken, diğer yandan sanatçılar artık dışarıda, doğanın içinde resim yapmaya başlar. Paris'in yaklaşık 50 kilometre uzaklığındaki Fontainebleau ormanın’da, ressamlar manzara ve köylü yaşamını resmetmişlerdir. „Barbizon Okulu“ olarak adlandırılan bu grup, akademik sanata sırt çevirmiş ve doğaya yönelmiştir.
Bugün empresonizmle ilişkilendirilen sanatçıların ilk sergisi,1874’te Paris’te fotoğrafçı Nadar’ın atölyesinde açıldı. Bu sanatçıları doğaya gösterdikleri özveri ve açık hava resimleri birleştiriyordu. Anlık bir optik izlenim, ışığın hareketlerinin ve bunların renklerin üzerindeki algısı ve etkisine kendilerini adamıştı bu sanatçılar. Bu hareketlere adını veren eser ise Claude 1872 tarihli bir tablosu oldu: „Impression, soleil levant“ (İzlenim, Gündoğumu).
